Kvenhetjan okkar er villt önd, hún meiddist lítillega á vængnum og gat ekki flogið í burtu með restinni af fuglunum til hlýju landanna. Þegar sárið grónaði var of seint og hættulegt að fljúga einn og hjörðin var þegar langt í burtu. Greyið ákvað að eyða vetrinum einum en þegar kuldinn nálgaðist varð maturinn sífellt minni og kuldinn barst til beinanna. Öndin ákvað að finna sér einhvers konar þak yfir höfuðið og fór eftir stígnum sem leiddi hana að stórum kastala. Það hlýtur að vera matur þar, hugsaði fuglinn og fór djarflega beint að hliðinu. Í húsagarðinum tók hún eftir hurðardyrunum og rann inn í þær. En þá var greyið ruglað, hún var ekki vön að vera í lokuðu rými. Hún veit alls ekki hvert hún á að fara og er hrædd við að týnast. Hjálpaðu boðflenna að finna útgönguna í Solitude Duck Escape.
